Zalım Gurbet (2) Şiiri - Resul Civcik

Ekmek davasına düştük yollara
Zalım gurbet bizi perişan etti
Ağrı sızı verdi ayak kollara
Zalım gurbet bizi perişan etti

Henüz çocuk yaşta geldik ellere
Anamız da mani olduk dillere
Memleket hasreti düştü hallere
Zalım gurbet bizi perişan etti

Gençliği kaptırdık güç kuvvet tacı
Belimizi büküp ağarttı saçı
İçten içe yakıp çektirdi acı
Zalım gurbet bizi perişan etti

Merhametsiz şehir derimiz yüzdü
Türlü türlü derdi sıralı düzdü
Dibek gibi dövdü un gibi ezdi
Zalım gurbet bizi perişan etti

Yıprata yıprata saldı acıyı
Yataktan ayırdı eşi kocayı
Düşman etti bize gardaş bacıyı
Zalım gurbet bizi perişan etti

Bastonla yürüyen kalbi yekleyen
Şimdi gayrı solgun solu tekleyen
Yolcuyuz çöllerde sonu bekleyen
Zalım gurbet bizi perişan etti

Resuli der oldum divane sersem
Ölmeden bir daha sılamı görsem
Toprağın üstüne yüzünü sürsem
Zalım gurbet bizi perişan etti
...................11.04.2019
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman