Zalim Gurbet.... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

Anasız babasız gurbete düştüm
Ben böyle ayrılık hiç görmedim,

Bir kanadı kırık kuş gibi
Çırpındım durdum,

Boynu bükük bir garip gibi
Gece gündüz yalnızlığıma ağladım,

Bütün yükü boynuma verdiler
Belimi büküp iki büklüm ettiler,

Vatanımdan yurdumdan alı koydular
Düşürdüler beni zalim ellere,

Nasılda inanmıştım hayin ellere
Yalnızlığım düştü düşmanların diline,

Herkesi kendim gibi iyi sanmıştım
Ben bunların tatlı diline kanmıştım,

Ne dedilerse hiç kırmadan boynumuz kıldan ince dedim
Nerde bileyim düşmüşüm zalimlerin eline,

Yıllardır gurbet elinde yalnızım
Bu nasıl bir hayat ki sizlerden uzak kalmışım,

Nasıl bir özlemdir ki yıllardır yüreğimde,
Bir türlü sönmüyor ciğerlerimde,

O güzel köyümün taşından toprağından ettiler beni
Çok özledim taşımı toprağımı,

Yıllardır beni bu özlemimle yaktılar
Bu hayin dünyayı başıma yıktılar...
Hüseyin Yanmaz
21/08/2009