Zalim Felek Şiiri - Mustafa Ceylan

Zalim felek sana n’ ettim, n’eyledim?
El âleme beni muhtaç eyledin...
Nice yıldır yapıştın da koluma
İçi rüzgâr dolu bakraç eyledin...

Hicran vardır ekmeğimde, aşımda
Dert dağları bağdaş kurmuş döşümde
Elâ gözlü bir güzelin peşinde
Sanki dönüp duran topaç eyledin...

Kilitledin sandıklara kürkümü,
Üzüntüyle bitirirsin türkümü,
Doldurdun da çilelerle arkımı
Zehirleri bana ilâç eyledin...

Deli gönül bilmem başka ne diler?
Dost sanmıştım, varlığımı yediler
Karanfile bu zakkumdur dediler
Bozdun bağ- bahçemi, kıraç eyledin...

Zalim felek: Asık surat, takma kol
Sana verdim hapishane, karakol...
Son nefeste bari sağlam dostum ol
Dost dilini tuttun, kırbaç eyledin...

Bu Ceylan’ ın nedir senden çektiği?
Gönder Azrail’ i çektir tetiği...
Yürek tarlasına her gün ektiği
Küflenmiş tohumu sütlâç eyledin...

Beste: Şenol YAĞAR