Zalim Aynalar

Hiç kimse kalmak için gelmedi gönlüme,
Sevilme ihtiyaçlarını karşılayıp, gittiler.
Ben yıllar yılı, hep kalacak birini bekledim.
Geleni sevdim, gidene üzüldüm.
Şimdi bakıyorum da yıllar sonra,
Hep boşa geçmiş zamanım,
Boşa harcanmış yıllar.
Kim verecek bunun hesabını, zalim aynalar?
İki gün üst üste, aynı resmi görmüyorsam sende,
Saçlarım sakallarım beyazlamışsa,
Sol tarafımda inceden ağrılar başlamışsa,
Kim verecek bunun hesabını?
Zaman acımasız derlerdi eskiden,
İnanmazdım, gençlik işte,
Şimdi söylüyorum, gördüğüm herkese.
Yalnız bir hayat yaşadım, yalnız ölüyorum.
Günden güne eriyorum.
Hiç kimse kalmak için gelmedi gönlüme,
Sevilme ihtiyaçlarını karşılayıp, gittiler.
Hep ben oldum çeken acısını,
Hep ben oldum tutan yasını,
Hep ben oldum içkilere yoldaş olan,
Hep ben oldum sabahlara kadar ağlayan.
Şimdi bakıyorum da yıllar sonra,
Yine benim aynalara düşman.
Parmağımda yok bir yüzük,
Evli yazmıyor nüfus cüzdanımda,
Ne bir resim var, ne de bir isim aklımda.
Hepiniz silinip gittiniz.
Hepiniz kayboldunuz bir bir.
Şimdi, yirmi küsür yıl sonra,
Bir gece yarısı,
İki dubleden sonra,
Ne vardı da düştünüz aklıma?
En iyisi bir sigara yakmak,
Bir kaç yudum daha almak rakıdan,
Sonra sızıp kalmak bir köşede.
Hiç bir şeyi umursamadan.
Siz bana kalmak için gelmediniz,
Sevilme ihtiyacınızı karşılayıp, gittiniz.
Yolunuz da bahtınız da açık olsun,
Haydi size güle güle.
Ben bana yeterim,
Muhtaç değilim ele.
Ama bundan sonra,
Kim sizi benim gibi sever, bilmiyorum.
Ve de umursamıyorum.
Mutlu olmayın demek geliyor içimden ama,
Mutlu olmanızı istiyorum.
İnşallah mutlusunuzdur,
Hep gülsün yüzünüz.
Hüzünler benim olsun,
Ben her gece ağlamaya,
Yalnız yatmaya,
Rakıya, şaraba,
Üç paket sigaraya aşinayım.
Siz de benim gibi olmayın.
Şimdi, müsaadenizle biraz daha içeyim,
Sonra kendimden geçeyim.
Siz benim gönlüme kalmak için gelmediniz,
Sevilme ihtiyacınızı karşılayıp, gittiniz.
Hoşçakalın.
Gittiğiniz yerde mutlu olun,
Tek dileğim var sizden,
Beni unutmayın.