Zalim Ardahan Şiiri - İhsan Güngör

Yine pusun sarmış dağı,ovayı.
Dondurmuş ayazın akan Kura'yı.
Yıllardır sinemde yanan yarayı.
Dondursana nolur zalim Ardahan.
Perişan eyledin,halim Ardahan.

Rüzgarın kokardı yarimin saçı.
Buzundan yapardım başına tacı.
Çektiğim bunca dert,bu nasıl acı.
Dindirsene nolur,zalim Ardahan.
Perişan eyledin halim Ardahan.

Kurumuş boy vermez,çayır,çimenin.
Kimlerin ahıdır,hangi sevenin.
Yasmı var,ıssızsın,nerde gülenin.
Güldürsene nolur zalim Ardahan.
Perişan eyledin halim Ardahan.

Yağmurun yağardı,gözümün yaşı.
Kar tipi,boranın haremi başı.
Bastırdın bağrıma,bir hasret taşı.
Kaldırsana nolur zalim Ardahan.
Perişan eyledin halim Ardahan.

Elvanmısın, beyazmısın,almısın?
Yoksa bende feryat eden dilmisin?
Sılamısın,gurbetmisin,elmisin?
Attın yaban ele,zalim Ardahan.
Perişan eyledin,halim Ardahan.