Yürek değil taşıdığın taş sanki
Meylerine zehirler katsın saki
Beni bilmeyen aşkı ne bilir ki
Gittiğin yollar çöle çıksın zalim
Soluduğun her nefesin içinde
Ben olsam çöreklensem yüreğinde
Kahırdan ağlamak istediğinde
Yaşlar kurusun gözlerinde zalim.
Benden değil Allah’ından bulasın
Sende bencileyin yalnız kalasın
Hasretten yanıp dağlara çıkasın
Ellerin temmuzda da donsun zalim
Sevdalar eğlenmesin hiç kapında
Güneşler doğmasın sabahlarında
Bütün umutlar tükensin ufkunda
Gözlerin gün yüzü görmesin zalim
Ayakların ateşlerde gezinsin
Gönlünde dert çiçeği filizlensin
Bütün sevdalar kalbinden gizlensin
Tatmayasın huzuru sende zalim
Kurşunlar yağsın tepene göklerden
Çıkmasın artık ruhun gecelerden
Haber gelmesin beklediklerinden
Solsun bütün karanfillerin zalim.
Kayıt Tarihi : 26.11.2001 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!