Yüce dağ başını duman, sis sarmış
Ne dumanı anlar, ne sisi zalim.
Karşımda Moskof’un kalesi zalim
Sözde yârim,
Baktım ki sırtıma hançer sokarmış…
Yüce dağ başında fırtına, bora
Dost olan sokar mı dostunu zora?
Döndüm sayenizde susuz pınara
Böyledir halim
Beni deli-dolu söyletir zalim.
Yüce dağ başında lâpa lâpa kar
Kardelen, kardelen neredesin sen?
Sözde yârim, kuru çalım
Tutar da başımı belâya sokar
Alın yazım mısın, nesin sen?
Kayıt Tarihi : 7.4.2004 03:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Ceylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/07/zalim-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!