Zal'e Şiiri - Yusuf Kartoz

Çocuklukla gençliğimiz hepte koşuşturmayla geçdi,
daima kısa yollar tercih,her şeyin kestirmesi esasdı,
merdivenleri ikişerli,üçerli çıkar; üçerli,beşerli inilirdi,
hiç yaşlanılmayacak gibiydik,yarında düşünülmezdi.

Gençliğimizde askerlik günlerinin yeride başkaydı,
O tarihte tabib asteğmen,yer vangölü kenarındaydı,
hepte çarçabuk çarşıya inmek,çabucak dönmekdi,
Önümü duvarlar engel olamaz,atlanıp geçip gidilirdi,

hastahanenin ardı,jandarmabölük duvarıda atlandı,
nizamiyesinden sola sap,düz ayak evlerde geçildi,
İndinmi caddeye,iki adım sonrası çarşıya gelinirdi,
dönüşümde böylesi,yol ettim artik; tanıyanlar bilirdi.

devamlı geçişlerde kumral anasıyla hep kapıdaydı,
az zamanda mutlaka kumral için bu geçişler dendi,
alıcı gibi bakılmadı,muharipler darılması istenmedi,
işsize derman kahveler,kumral hakiki erini beklerdi.

Benim dışımda doğru düzgün oralardan geçmezdi,
İşi olan oralılarda,büyük şehirlerde yaşıyorlar şimdi,
muhariplerin eğlencesi olduk,kızın babasıda eklendi,
Kızınıda pek seviyor,ne yapsın uzaklara gitmemeliydi.

Baba az zamanda derdine deva,zorlu başlık isteddi,
altın kaplı kalaşinkov getirecek yoksa kızı unud dendi,
haberci jandarma erdi,başlık parası silahta görülmedi,
yoksa,komutanda tedbir kaçırmaya engel yasak geldi

Kara beyaz tekkanal tv; tiyato,sinema konser gidemedi,
deniz görmeyi geç,hayatında deve kuşunuda göremedi,
şimdi kaçırsan ne konuşup aramızı ısıtacağız bilinmezdi,
nasrettin hoca fıkralarıyla saadet olmaz,unutmayla bitdi.