Zakkum çiçeğim Şiiri - Erdoğan Büyük

Sineme açtın yarayı, hep hüsranım oldun,
Baharımda yeni bir gülsün, kalbime doldun;
Zakkum çiçeğimsin sen ah, bendime hep vurdun,
Hiç bir an silinmedin, her an gönlümde durdun.

Açılan ellerimi neden? çevirdin geri,
İçimdeki sevginin sade sanadır yeri;
Görmezmisin? baharda uçan kelebekleri,
Sula, susuz bırakma, ölürler o gülleri.

Kanayan şu yarama ilaçtır dikenlerin,
Etrafına gül açtın, kuruyan o çöllerin;
Derdine bin dert oldun, ötüşen bülbüllerinm,
Sonu kötümü gelir? sevişen gönüllerin.

Uzanan ellerime hançerini bıraktın,
Buzlayan içerimi, o nasıl aşktır? yaktın;
Bir tomurcuk gül idim, beni bülbüle sattın,
Şu ufacık dünyama binbir okunla battın.

Yine sana umutla bakıyorum gönülden,
En güzel çağlarımı sen götürdün ömrümden;
Ne sihirli zakkumsun? düşmüyorsun dilimden,
Sorarım hayalini her nedense gözümden.