Zakir Kaya Şiirleri - Şair Zakir Kaya

insandır tanımadan yardım eder
Gönüllerde kurar tahtı
Sadece insana bakar insan gözüyle
gönlü güzel kalbi güzel
G KELEŞ

Ben Kâbe’yim sen ise garip divane
bakmaz mısın haline Kâbe senin neyine
ta uzaktan bakarsın acırım ben haline
ne malın yeter ne gücün hac etmek senin neyine
***********

Kadın güzel severse
Taşından aş, kışın da yaz, karandan beyaz yapar.
Kadın güzel severse
Aczin ‘den baş , toprağın’dan nimet yapar.
Kadın güzel severse
Körsen göz, topalsan ayak, taşır da binek olur.

Zaten Acı Hayat
Ayrılmış Bir Hayat
Kara Gökler Kadar
İzmir’de Kabahat
Katığı Abu Hay Yat
Ağlar Gökler

KHA DEDİKSE AĞRI AĞRI DEDİKSE YAŞLI İKİ DAĞ YAN YANA BİRİ BENİM BİRİ SEN O GÜNEŞ HER SEHERDE PARLAR İŞTE O PARLAYAN GÜNEŞ SİZLERSİNİZ Karlı Hüzünlü Hayatlar

Kimi kadınlar kindar hain Akreptir
Edebi kıt ruhu aç kişiliği zayıftır
Oğul bilmez yuva bilmez dağıtır
Her şeye fiyat biçer ihaneti kar sayar

***************************

Irmak gibi süzülür kızıl saçların
Kaşların keman dilin saz name
Kirpiklerin ok sözlerin derin
Vefalı yârim gözlerin gözlerin benim
******************************************
Endamın sultanım narın de narın

SEVDA kaderdir seni feda eder
Mutluluğun tavşanın sırtında
Dağ ova peşinden koşarsın
Tutabilirsen mutluluğu tadarsın

*************

Hüzündür bazen mevsim
Sonbahar cimridir güneş
Ağaca ağırdır yapraklar
Kurtulur hepsinden
Toprak unutur mertliğini
Cimri olur hepten

Yüreğime saplanmış ok
Gözlerimi büyüleyen şahmeran
Küllerinden doğan anka
Ayağıma çarık başıma tarak

Zehiri yarama ilaç