Zahit Güney Şiirleri - Şair Zahit Güney

SINAV

- Üstat Y. K. Beyatlı’dan esinlerle -


Cennet tadında bu yeşil

- Torunum BERK’ sevgilerle -

Nerden sardı bu çocuğu bu merak
Varsa kovboy yoksa kovboy oynayacak;

Yabancı bandıralı bir gemi
İki hamlede
Protez bir ayak gibi koptu
Karadan;

Mendiller savruldu

- Torunum Bilge'ye, 25/04/2005 -



Yaşamımda ilk kez yenik düştüm mutluluğa
Belleğim zamanı yedi

Kuzeyde kömür vardı
İş yok;

Güneyde iş var
Kömür yok;

Yüreğimi tırnaklarımla söküp göğsümden
İki elimde iki fırça
Kırmızıya boyadım tüm sözcükleri
Akdeniz'de;

Korkunç yarlarını aydınlatmak için yalnızlığın

Oturduğumuz evler
Saptandı, samandandı önceleri
Altı yaprak üstü bulut
Ne kapıları vardı
Ne pencereleri;

Ay ışığında büyüyen kentlerimizin
Üç renkle nabız atan kavşaklarında
Nabızsız tüm mutluluklar
Onların;

Çocuk değil çocuk

Sürekli dolup taşan bir testi gibi
Yüreği gövdesinden taşardı babamın
Şiirlerime bir türlü sığdıramadım onu
Bugüne dek;

Köylüydü

Eylül
Günlük davar sırasını
Başından savmak isteyen bir köylü gibi
Bura bura kattı önüne
Altın renkli tüm yaprakları;