Zahit Şiiri - İdris Yılmaz

İstedim ki insanlar kendileri anlasın
sustum
ama anlaşılanlar bana ait değildi
kendi arzusunu
ihtiyacını
acısını bana yüklemişti herkes
konuşsam ya yürekler kırılacak
ya buzdan şatolar yıkılacak
sustum
ama bu sefer kendimi vurdum istemeden
kaç kez öldüm dirildim unuttum
öğrendiğim gerçeğin içinde yatan sancının kıvranmalarında
apaçık gördüm işte ey Zahit görmem gerekeni
içimi yakanı canımı acıtanı
Gutilel insânu mâ ekferah.