Zâhit.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Zâhit!

Bana Aşkı sorma gönlün mühürlü,
Meşrebin değildir anamam zâhit;
Şeklin dindâr amma kalbin küfürlü,
Sen gibi her telden çalamam zâhit..

Cevizin kabuğu elbette mühim,
Lâkin içtir gâye, düşün bir fehim,
Kabuktan geçti bu anlarsan vahim,
Bağnazlık gölüne dalamam zâhit..

Kerâmete kalmış senin imânın,
Hurâfeyle dolmuş gönül limânın,
Nefsi beslemişsin olmuş azmânın,
Dinden diye her şey alamam zâhit..

Akıl değil midir bizi biz yapan?
Kimdir şıh, şeyh, hoca putuna tapan?
Hakk'tan gayrı gönül verdiğin kapan,
Takılıp tuzağa yanamam zâhit..

Sanatından Hakk'ı bilimle oku,
Allah yazmış diye şaşarlar doku,
İlk emir "Oku"yken ûmmîdir çoku,
Aklım gözlerimde sanamam zâhit..

Adem nasıl desin sana gerçeği?
İfrât tefritlerle kaçmış ölçeği,
Seni gidi dinin diken çiçeği,
Kullara batıp da kalamam zâhit...