Lâ-mekan bir dile kelam ne gerek; vuslatın aciziyet olduğunu sızan gözde görmek değil mi hasret... Kuruyan dalın, biriken öfkenin yüzünde ki tedirgin çocuk sen değil misin? Mir’at-ı zât değil mi seni boyundan büyük gösteren...
Zâhiri sen misin?
Zâhirin mi senin, gaflet?
Sen Fürûzân gibi bakabilmeyi öğret! Ben Câvidan gibi kalabilmeyi öğreteyim sana.
İlmim ol benim, alimin olayım senin....
Osman DereköylüKayıt Tarihi : 1.5.2018 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kuytusuzlar Sokağı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!