Zahir Zaman Şiiri - Zafer Altuntaş

şimdi zaman
bakracından sızarak dünyanın
olmadı
olmayacak ahir zaman
çünkü şimdi zaman
ellere
gözlere
seyrine dillerin klavyelerden
içimize
en içimize işleyip
zihnimize çiplenen bir zahir zaman

bu zaman
koca koca bebeklerle
ufak ufak adamların
savaşı olup medenice
emziklerle içkilerin çırpınması
ki değil mi ki zaman
uhrevi kıyımlar içinde
gittikçe dallanıp budaklanarak
ardında zerreler halinde
ederini imanların
belki de ancak bir tutam bırakan

ah zaman
navigasyonlar içinde yolunu kaybedip
tökezleyerek şarkın afakında
çöküp köklerine vatanın
sıratını kaybettirip insanlarına
onları
ah onları
hem de kalben
vallah batı
billah batı diye bağırtan

vah zaman
helakı olup modern kalplerin
bataryalarla yükleyip duygusunu
gösterip kudretini
üstelik şeytan kadar
ne tufanla
ne de volkanla
cezalandırıp kendi kendine insanı
abiyeler
kravatlar içinde
yakan yıkan ve dağıtan

işte zaman
kölelerine mahsus
kendi kendine bir intihar
parlak boyalarla
umurunda olmadan
girerek koynuna akılların
kendi belleğinde insanı
bir çıkmazın içinde
boğum boğum boğumlaştıran

ve işte zaman
ne vicdan tanır
ne de kaçılacak bir zindan
bütün yozlaşmalar
bütün robotlaşmalar içinde
bırakıp ruhuna bir nida insanın
işte o zaman
ah yaradan
ah yaradan
ah yaradan