Zahir Bir Görüntü

Ulu çınarlar altında rüzgarın güzelliğine kapılmıştım uykusuz
Halbuki istemekli bakıyordum sayfası kopmuş sayfasızlıklarıma
Yüzüm garipsenen ömürlük sultalara takılı kalmıştı sanki
Trenlerin takırtısı olurcasına homurdanıyordum tıngır mıngır mıydım ki

Handikaplar yeni çerçevelemişti zamanı örselercesine parçalamaklı
Uyanmıştım bir avlu köşesinde serinlikler vardı uyandığım anda
Zerdüşt dertli olma benlik içinde yüzen ol demekte idi yarınsızlıklarıma
Oturmuştum kafamın altına yastık olurcasına dinliyordum ölürcesine

Sonra Engin denizlerin içinde duvarlar vardı yakalamışlardı o duvarları
Gizemi çözmek üzereyken siyah tuvaller gölgesiz bırakmışlardı renk renk
Çizgi atarcasına çizgi çiziyorlardı beynimin içindeki fırtınasız zamanlara
Yoktular varlık deryasının yüzgeçsiz sevdasında sicimi ellerindeydi galiba

Gargacık burgacık kelimeler haps etmişti yüzdüğüm derin dehlizlerde
Ezilmekte geç kalmamışcasına kulvarlarda kulaç atıyordum bilinmeze
Terazisiz bir dünya çarpışmakta gözlerimin içindeki aynasızlıklarda
Feda edebilmekti belkide yaşadığım hayat ama ben zahir bir görüntüydüm