Zahir Şiiri - Merve Sühan

Keşkelerin ardınca kapatılmış kapılar
Ve ardında hiç açılmamış yalnız bırakılan mektuplar
Küflü karanlık bir oda iki kalp ve gece
Sessiz aralarında konuşuyorlar
Keşke sende bilseydin sevmeyi
Yürümeyi bilmek ağır bir telaş
Ve merdivenler hep daha çok
Çok erken biliyormuşum gibi her şeyi
Alıp karşıma konuşamıyorum seni
Keşke sende bilseydin her şeyi
Sessizliğe kabuk bağlamış insanları öldürür duvarlar
Ki duvarlar en çok konuşulmadığında anlaşılanlar
Ancak uyurken nefes alır kırlangıçlar
Bir düğüm üzerinde dolanır durur sesler
Keşke sende bilseydin beni
Adın dilime düğümlü bir Zahir
Ben bilmem dedim sana söz, cümle, kelam mana dahil
Bir seni tanımak istedim yıllarca,
Bir seni bilmek, yalnızca seni
Keşke yalnız sende sevseydin beni