Zahidem Şiiri - Necip Fazıl Taşkın

Zahide ben hasta oldum.
Ilacım olmadan hayat siyah beyaz film perdesi.
Bak geceye ne kadar karanlık.
Bana gündüzleri de böyle biliyor musun?
Işin garibi gençliğimde atlattım diyordum.
Bir daha sarmaz ateşi içimi
Bir daha düşünmen siyahın gri tonlarını,
Yokken ilacım.
Arkadaşlarım sanki eski arkadaslarim değil.
Yeni insanlar yeni kişiler.
Annem bile uzaklaştı benden içimde bir yerlerde,
Ondan once gelen birşey var
Nasıl mümkün oluyor anlamıyorum.
Nankörlük gibi geliyor kulağına biliyorum.
Çok sordum kendime de neyse,
Konu hastalığım.
Kitapta okumuştum;
18. Yuzyilda bu ilacın adını okursan tepki veriyormuş hasta.
Öyle bir hastalik ki kimisini yatağa düşürürmüş.
Beni düşürmedi zahide.
Daha kötüsü oldu.
Ruhum uçtu göklere bedenimi sanki toprak
çağırıyor.
bulamayacağım o ilaci diye.
Aslında...
Neyse bilmiyorsun zahide anlamıyorsun.
Anlar bakışlarla bakma bana anlamıyorsun.

Çatma kaşlarını tanıyorsun üç beş neyim kimim nasılım.
Tanımıyorsunda aslında
Değiştim.
Ben artık ben degilim.
Iki karanlık kuyuya düştüm .
O kuyularin kaynağı bir, bilirim.
Bende de var o kuyulardan ama körlemiş birileri
Zahide, zahidem derdimin ilaci, hastalığımın dermanı aşik oldum ben.
Kızma bana.
Çatma kaşlarını.
Nasılda farkindayim içindeki müşkül durumun.
Nasıl da biliyorum aslında bu böyle değil
Yok ama yok olmuyor, çıkamıyorum bu girdabin içinden.
Anlatıyorum kendime de inandıramıyorum bir türlü
Tutuyor kalbinin ateşi beni çevrende
Dünya gibiyim guneşe tutuldum.
Ne yaklaşabiliyorum ne de uzaklaşabiliyorum.
Ama kırdım zincirleri sagolsun amcaoglu sağlam bir sofra hazırladı.
Edepsizleşmeyecek kadar kendimdeyim.
Ama, ah bu amalarin gözü kör olsun
Zahide zahidem yarim papatyamın sarısı
Günümün sıcağı, ağacımın koca kökleri,
Galaksideki biricik, kutup yıldızım,
Yol gosterenim yolum.
Ayaklarım herşeyim.
Herşeyim sensin zehidem.
Ben sana tutuldum, celladım oldun.
Ya gel vur boynumu kurtulayım bu bana ait olmayan Zerdüşt ruhdan.
Ya da gel herşeyime herşey kat.
Ver bana o ruhlar aleminin altın anahtarını, ver ki
Gönlünde özgürce dolaşabilileyim.
Orucumu açayım, ışığa kavuşayım.
Nefes alayım
Sıhhate kavuşayım.
Zahidem ne istersen lutfet.
Yeter ki bir sonuca varayım.