ZAHİDE’M
Günler oldu gözlerini göremedim.
Neredesin benim nadide göz bebeğim?
Soğuk bu oda, tabipler başucumda.
Nefes bile alamaz derler bu adama...
Neyime gelesin, sarılamam.
Neyime gülesin,konuşamam.
Sana yük bu beden taşıyamazsın
Zahide’m....
Günler oldu; gözlerini göremedim.
Neredesin benim nadide göz bebeğim...
Ellerim bağlı, gelemem ben yanına.
Bir kalkabilsem, koşarım sadece sana
Neyime gelesin, sarılamam.
Neyime gülesin,konuşamam.
Sana yük bu beden taşıyamazsın
Zahide’m....
Nurcan Ziyaretli
Kayıt Tarihi : 29.5.2018 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirimi alzheimer, hastalığının son evresinde hayatta kalma mücadelesi veren babamın yoğun bakım servisinde yatışı sırasında yazmışmıştım.Babam rahmete kavuşalı 3 yıl oldu.Bu şiirimi babamın kalbinden anneme armağan ediyorm.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!