Son kozlarımı oynuyordum
Ya sen olacaktın
Ya da hiç bir şey...
Olmayan varlığına aşık olmuştum senin
Kendi kendime hayaller kurup seviniyordum
Dünde yaşadıkların bugünde vardı
Bugün yaşayacakların yarında olacak
Anlayacağın düne mahkûm edilmiş bugünlerin
Ve yarına miras bugünün...
Şimdi ne yapacaksın?
Gidiyorum bu defa
Acılarımı tren raylarına bırakarak
Sevgilerimi yeni açan çiçeğe vererek
Gidiyorum bu defa.
Nasılsa ardımda üzülecek kimse
Sende kalsın gözyaşların
Yalancı gözlerinden dökülen...
Sende kalsın çiçeklerin
Yalancı bahçelerden çaldığın...
Sende kalsın aşkın sevdan
Yalancı kalpten gelen...
Elleri elimdeyken
Gözlerinin başkasında olduğunu gördüm,
Dudakları erirken dudaklarımda
İçinin başkasına gittiğini gördüm...
Sadece vücudumuzdaki yara izlerimiydi acı
Sadece arkadan vurulmuşluk muydu acı
Sadece aşk sonrası nefret miydi acı
Eğer biz sadece bunlara acı diyorsak
Acıyla tanışmamışız demektir!
İdam sehpasındaki mahkûm misaliyim
Biraz sonra infazım okunacak
Sehpaya çıkarılacağım
İp boynuma geçilecek
Ve sen geleceksin
Son darbeyi vuracaksın...
Neydi bizi ayıran
Kilometrelerce uzanan yollar mı?
Sınırlar mı?
Yoksa sonu gelmez sonbaharlar mı?
Bilemiyorum ama ayrılmışız habersiz
Aşk teslimiyettir
Ya elini havaya kaldırıp teslim olursun
Ya da ömrünün sonuna kadar
Aşk mahkûmu olarak yaşarsın...
Aşkı anlatmaya kelimeler yetmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!