Zaferlerin Kadını Şiiri - Mutlu Gökden

Yürüyebiliyor, görebiliyor, konuşabiliyorsam
Hayattaysam annem ayaktaysam
Dokunabiliyorsam, duyuyorsam
Okuyor, yazıyorsam
Kimin yüzünden annem
Düştün bir hastalığın pençesine
Her gün gözümün önünde eriyorsun.
Ben dayanamıyorken,
Yüreğimde madalyonlar kazanan
Zaferlerin kadını,
Dayanarak bu acıya
Halen bana ders veriyorsun.
Ellerim, ellerin oldu.
Ayaklarım, ayakların
Gözlerim, gözlerin
Duyuyorsam, konuşuyorsam senin için
Kimin yüzünden
Kınalı kuzum, al yazmalım,
Dertlerimin ortağı
Benim için kendinden geçiyorsun diyorsun.
Bizim için hayatından vazgeçen kimdi
Annem
Biliyor musun?