Yürüyordum...
Oturdum yolun kenarına,
Yol uzundu,
Birazda;
Hüzün görünüyordu ortasında,
Hemde çileyle yoğrulmuşundan,
Ayağa kalktım, Ve.
Tam geri dönüyordum ki!
Yolun sonunda...
Zaferin rengine bürünmüş,
Güneşi gördüm,
Ve sonra koşmaya başladım.
Koştum,Koştum,Koştum...
Kayıt Tarihi : 17.6.2015 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!