Zafere Olan Tutkunun Ateşiyle

Zafere olan tutkunun ateşiyle
Yola çıktı onlar
Alevlerin alacakaranlığında
Beraberlerinde sevgi tomurcuğuyla
Adım adım yürüyerek
En yüce sevdaları yüklenerek
Türkülerini söyleyerek çıktılar

Sonbaharın çıplaklığında
Solmuş yaprakların sokakları kapladığı
Yağmur dizelerinin hızlandığı
Rüzgarın ezgili sesleriyle
Yarınları kucaklayarak
Fırtınaya karşı yürüyerek
Yüreklerdeki zafer ateşiyle ilerliyorlar

Özgürlüğe kanat çırpan kuşlar
Nasıl uçarsa sakınmasızca
Onlarda ölümün üzerine
Öyle fütursuzca gidiyorlar

Karanlık bahçelerde
Sis bulutlarını parçalayarak
Birer kızıl karanfil olup
Geleceğin çığrını açıyorlar
Öyle sade öyle yalın
Hiç solmamak üzere çoğalıyorlar

Zafere olan tutkunun ateşiyle
Yola çıktı onlar
Ülkenin bütün suskunluğuna karşı
Ses olup haykırdılar
Körlüğe karşı göz oldular

Umutsuzluk anında umut olup
Kararlılık ve inançla hareket edip
Rüzgara karşı durmak
Geleceği savunmak zamanı diyerek
Soğuğu ve ayazına rağmen
Kışıda geride bıraktılar

Zafere olan tutkunun ateşiyle
Yola çıktı onlar
Zafer yolu puslu ve çetrefilli
Kentlerin loş ışıkları suskun
Ama onlar
Tüm bunlara karşın sevgi veinanç yüklü
Günbe gün bedenleriyle
Zaferin tuğlalarını örerek
Yeni bir mevsimi karşıladılar

Doğanın salkım saçak canlandığı
Güneşin yürekleri harladığı
Gökyüzünün eşsiz maviliğiyle
Meyvelerin dallarda çiçeğe duruşuyla
Bahar tutuşmaya hazır
Onlar tutuşturmaya hazır

Zafere olan tutkunun ateşiyle
Yola çıktı onlar
İşte bahar, işte onlar
Bazen yağan ince yağmurla
Bazen pırıl pırıl gökyüzüyle
Bazen de soluksuz gecelerin sabahında
Daha sıkı ve tutkuyla
Baharı tutuşturmak için sarıldılar

Artık onlar
Geceyi saran yıldızlarla
Denizdeki dalgalarla buluşmaya hazırlar
Ondandır
Her şafağı türkülerle karşılamaları
Her yeni günde
Umut ve coşku iledolmaları
Zafer sesleriyle duvarları çınlatmaları

10.04.2001