Zafer Zengin Etnika Şiirleri - Şair Zafe ...

gözümdür insan;

aleme su serperken
ateş söndürür türkümüz
yürek coşar sevda olur
döner durur turnam

.



dört duvarı sayarım
gökyüzünü çizgilerden anlar

yavru kaplumbağa
sarılıyor kumlara
deniz uzakta
sarılıyor umuda
hayat çalıyor
bu yoklukta

.



şeker çalan çocukların ıslığı
bir garip yorgunluktur

.




ekmeğim aç değilim

.


sırası gelmiştir 'kurur
bak güller var yakınında
beyaz taşlar

değişmeli gamzelerin yeri, kalça üstünde olmalı
bakıldıkça eskimiş diğerleri...


olsun olsun
acımıyor

Likya yollarına düşen
Esir işçi sırtında mermerler
Akdenize düşen acı gibiler

Her yanan ten güzelken
Onlar tatil nedir bilmezler

üç yangınım vardı
birini eller
birini kopmuş gelen seller aldı
bir sende kaldı...
..
ellerim yanıyor

.


aşk ölümsüz bir tanem

ne kadar kalırız yeryüzünde