Zafer ve Sevinç Şiiri - Bayram Tunca

Zaferden zafere koşturan Ulustuk biz
Kaç asırdır, yeri göğü inletmiştik biz
Asırlarca sesimizi dinlettirmiştik biz
Kaç yıldır böyle zafere hasrettik biz

Çağ açıp, çağ kapatan bir Millettik biz
Yedi Cihana hükmeden bir Ulustuk biz
Zafere doymayan, Türk Ulusuyduk biz
Son yarım asır zaferlere hasrettik biz

Dudaklarımız, hasretten çorak topraktı
Milletce, sesimiz, soluğumuz kısılmıştı
Cephede kazanıp masada kaybetmiştik
Bir asra yakın, zafere hasret kalmıştık

Nefesler tutuldu, heyecan ta doruğa çıktı
Türkiye Türkiye sedamız, her yeri çınlattı
Zafer muştusuyla, gözyaşlarımız sel oldu
Çatlayan dudaklarımız, ab-u hayat buldu

Bugün yediden yetmişe neşeye boğulduk
Sesimizi yükselterek, dünyaya duyurduk
Biz ölmedik, ayakta ve hayattayız dedik
Biz Türk ulusu olarak, tek yüreğiz dedik

Neredeyse bir asırlık hasretimiz son buldu
Çatlak dudağımız gözyaşımızla nem gördü
Gözyaşlarımız, dudağımızın zemzemi oldu
O zemzemle çatlak dudağımız suya doydu

Milli Bayram bir Ulusun sevinmesiyse eğer
Bugün en büyük bayram, sevinmeye değer
Türk Milletimiz zaferlere hasretmiş meğer
Bu zaferimiz, sevinilip övünmemize değer

Zaten sevinç çığlıklarımız arşı alaya deydi
Sevincimiz görülmeye ve övünmeye deydi
Acaba bu sevinç çığlığımızın kaynağı neydi
Millilerimiz dev gibi takımları bir bir yendi

Adımızı duyanların canları boğazına gelmişti
Türkler geliyor denince de felekleri şaşmıştı
Sanki elleri ayağına dolanıp gözleri büyülendi
Onları elimizden büyücüleri dahi kurtaramadı

Günümüzde sevinç ve hüzün anında görülüyor
Görülmekle kalmıyor, bizzat anında yaşanıyor
Buda gelişen ilim ve teknoloi sayesiyle oluyor
Bugün, Türk Milleti yediden yetmişe seviniyor

Her gün milletçe kimi sevinip, kimisi de üzülüyor
Bugün komşumuz İran deprem nedeniyle ağlıyor
Afganistan, Filistin ve Çeçenistan yıllarca ağlıyor
Yetim’de şiirini daha nice zaferlere diye bağlıyor
Bayram Tunca/22.06.2002-15.55