Zafer Tekin Şiirleri - Şair Zafer Tekin

maviliğine hayran,hayran baktım gün boyu,
ama gün batımında karardın
gece sakinliğiyle olsun avutayım dedim kendimi
sen tuttun bir rüzgara kandın
ne ufkun kaldı gözümün önünde
...ndede anaçlığınla sardığın

Gidişin değildir yanlızlığıma sebep bunu bil istedim.
yanlızlık insanın kendisinden uzaklaşmasıdır aslında
seni kendimden çok sevdiğimi anladığımda başladı yanlızlığım
işte bu yüzden hüzünden uzak bir gözle gidişini izledim
yıllar geçti hala yanlızım seviyorum yanlızlığa sebebiyetimi ve seviyorum değil yanlızlık yok olma pahasınada olsa seni

Yerine,sevemem eninle küççükken topladığım akvadis kabuklarını.
Ben yüzerken sen denize taş sektiriyodun,
kaşımın üzerine açtığın yara senden bana kalan en kalıcı hatıradır.
Dallarını kıra döke incir topladığımız o koca gövdeli ağacı belki dallarına tırmanıcak heyecanım yok ama
Gün aşırı gider yaslanır koca gövdesine,denize dökerim tüm sersenişlerimi
Ayaklaını sokmaya korkardın denize

Sakın bendeki seni yok etmeye kalkma
Yüreğime,vurduğun her darbe ile
Binlerce sen olmak üzere bedenime dağılırsın
Mesele ölmek değil ölmek nedirki?
Sevgini toprağın altına gömmek kahreder beni.

ayna ver görmek istiyorum ne kadar
komik olduğumu tarif ederken seni..
yinede yazmak istiyorum
kendime inmek
tekrardan yollara düşüp
haykırmak bi aşkı..

yetinmesini bileceksin
tadına nahoşluk kattığın aşkta
yada şikayet etmiyecksin
sevdan için vermiş olduğun savaşta

hep bekleneni sunmaz sana hayat

Kendimce nedenlerim var benim,suskunluğuma izahen.
Kayboluşlarımada uyduracak kılıfım çoook,bana hüzünlü isterik gözlerle bakmayın artık,
Çünkü,istenildiğinde değil,istediğimde nakşederim,bir nezih ruha ben.
Ne biliyorsunuz ki,bana dair?
Adıma görsel güzelliklerin,ön planda olduğu şiirlerde rastlıyorum.
Bazen güllerden,bazen bülbüllerden,gökyüzünden,denizlerden oluşan cümlelerin son hecesinde

hey sevgili gel
dans edelim biz
ateşlerin üzerinden geçelim
yanalım da savrulalım
rüzgara fısıldayalım
aşk geldi diye

yine yağmur yağıyor,
yanlızlığımın üstüne,
kurumaz oldu bedenim,
engelleyemediler ıslaklığımı;
o,mavi mor şemsiyeler.

Eyme o asi başını hıçkırıklarınıda al ve öyle git
Zifiri karanlığa terk ettiğin suretimi bakmayamı geldin
Bak öyleyse, perçemlerinin arasından sahte hüzüne bulanmış
Gece karası gözlerime son kez olsun bak ve git

İhtimali yoktu bensizliği yok saymayı senden öğrendim