Hep senli düşler böler uykularımı
Gece yarıları
Yıkılmışlığın binlerce resmi geçer gözlerimden.
Tutsak oldum sensiz geçen karanlık gecelere
Kurtar beni diyecektim
Umutsuz çağrılar canlandı yüreğımde...
Yüreğımde yokluğunun fırtınaları olsa ne çıkar
Ne kadar yoksan;
o kadar benimlesin içimdesin.
Ne var ki tutamıyorum avuçlarımda
su gibi kayıp gidiyorsun.
Kaybetmedim ama ümitlerimi
Unutmak kolay olsaydı seni
Silecektim bir kalemde
Ama ne mümkün Kanıma işlemişsin.
Dün yine sen düştün aklıma
Yalnızlığım ve ben
Çekilmez akşamların esiriyim
Tek dostum kadehim.
Vefasız, gel bitsin bu umutsuz bekleyişlerim.
Uykusuz gecelerimin sebebi sensin
Gel ne olur kurtar beni son bulsun bu özlem.
Yükledim dudaklarıma bir hüzzam;
Attım kendimi sokaklara
Bir akşamcı meyhanesinde
Boşalan kadehlere bıraktım
Senli umutlarımı.
Yoksunya Gülüm;
Her anım hüzün,
Dakikalarım ızdırap,
Saatler işkence,
Gecelerim kabus,
Gündüzlerim zindan,
Yeter olurmu bu kadar üzmek,
Böyle kaçıp uzaklara gitmek.
Dileğımdi seni sevmek
Sev dedinde sevmedim mi.?
Tek amacım sana varmak
Şarkılardaki gibi elbet birgün buluşacağız
Geleceğımizi bıraktığımız o erguvanlı sokakta;
Sen kollarında umutlarını yitirdiğın gerçek,
Ben elinden tuttğum ufak bir umutla...
İçinde yalnızlıktan bıkmışlığını taşıyarak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!