Hep kendime kızıyorum
İçimdekini yenemiyorum
Aklım mantığım teslim olmuş
Zafer naraları işitiyorum
Yine bir savaşı daha kaybetmişim
Yüreğim ağır yaralı
Gelecekten biraz daha ümitler kesilmiş
Kendi kendime düşmanım
Neden hep imkansızı sever bu yürek
Hiç umursamaz mı bu gözleri
Akan yaşlar sormaz mı hiç hesabını
Yoksa razı mı gözler bu güzele
Güzel olmasına güzel de
Sadece mısralarda görünürde
Söğüt'ün dalları sarkmış
Gövdesi yaşamaktan bıkmış
Ya tam görün gözlerim kurusun
Ya da çak bir kibrit
Köklerim kül olsun
Kayıt Tarihi : 14.8.2012 13:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!