Zafer Kazanan Ordu, İzmir'e Giriyordu.

Yorulmuştu Osmanlı, yıpranmıştı yavaştan.
Yedi Düvel'e karşı sürdürdüğü savaştan.

Bin dokuz yüz on dokuz, zor günlerin başıdır.
Kadın, erkek, topyekün Kurtuluş Savaşı'dır.

Dört bir koldan kuşattı düşman Anadolu'yu.
Yunanlısı Batı'yı, Rus, Ermeni Doğu'yu.

İngiliz İstanbul'a, İtalyan Antalya'ya,
Fıransızlar çullandı, Maraş, Antep, Urfa'ya.

Askerini getirdi, işgal etti, zulmetti.
Yaşlı, çocuk demedi, acımadı, katletti.

Şavaş ettik, kan döktük, destek olduk cepheye,
Şehit olduk, Gaziyiz, düşmedik biz şüpheye.

Düşman önde kaçarken yaktı, yıktı,öldürdü.
Günahsız insanları vurdu, ocak söndürdü.

Kurtuldu Eskişehir, Kütahya, Balıkesir,
Bursa, Manisa, Afyon.Türk'ler olur mu esir?

On dört günde İzmir'e ulaştı Şanlı Ordu.
Düşman esir, perişan durmadan kaçıyordu.

Ege'nin incisidir, İzmir'im gülüyordu.
Zafer kazanan Ordu, İzmir'e giriyordu.

Selam olsun Bayrağa, rahmetler Şehitlere.
Bağımsız ve Özgürce yeşeren ümitlere.

Dünya durdukça varız, ilelebet özgürüz!
Esareti bilmeyiz, çünkü Türk oğlu Türk'üz.

Şeref'im, şanım, yurdum, Coşgun akan ırmağım,
Dağım, denizim, korum, verilmez çakıl taşım.
Şeref Coşğun