Zafer Kaçınılmazdı Şiiri - Serkan Şeremet

Zafer Kaçınılmazdı

Suskundu bahar, tomurcuklara hasret kalmıştı ağaçlar
Çiçeklerin renkleri kaybolmuş, mis kokuları solmuştu
Hüznün sefaleti eşliğinde, etrafı is kokusu sarmıştı
Yüreklerin çaresizliği miydi yanan, umutsuzluklarda kavrulan
Toprağın bağrından tüten duman, vatan elden gidemezdi

Deniz dalgalarını bir kenara bırakmış, demirini atmış, beklemekte
Yeşili, sarısı, mavisiyle cennet diyarlar susuz kalmış, ağlamakta
Rüzgâr bulutlarla birlik olmuş, olanı biteni izlemekte
Elde yok, avuçta yok ama cesaret zenginiydi cihana nam salan
Geçmişi zaferlerle dolu bir milletin bayrağı göklerden inemezdi

Yedi düveli dize getiren güç yıpranmıştı, yorgundu
Kara intikamlar hazır kıta, düşman eli zalimdi
Göstermişlerdi gerçek yüzlerini, amaçları sömürüydü
Bilemedikleri, anlam vermedikleri sır, damarlardaki asil kanda gizliydi
Kıvılcıma gerek duymazdı bu iman, bu inanç esareti kabullenemezdi

Kimi tek kırmasını aldı, kiminin orağı vardı, bebesini bıraktı sallanan beşiğinde
Dillerinde hakka şükreden duaları, akıllarında tek düşünceleri vardı
Sisliydi gökyüzü, çocuğu, yaşlısı ve öksüzü, çiğ taneli çimenlerde yürüdüler
Zincirlerini kırdılar, özgürlükleri uğruna ölümüne atılan adımları vardı
Geride kaldı eşi, olmasa da aşı, vatan uğruna gidilen yoldan dönülmezdi.

Dön bir bak etrafına kimlerin emaneti bu kutsal topraklar
Yanı başında destanlar, büyük zaferler, kahramanlıklar ile yazılan tarihin
Memleketin bir karış toprağı için canını hiçe sayanlar, Ya İstiklal Ya Ölüm diyenler
Gökyüzünde Allah büyüktür naraları yankılanır, ay yıldızlı al bayrağımız dalgalanır
Unutma! Toprağı vatan yapan birileri var
Aşkı kalbinden kalemine süzülmüş Akif'leri var.