Yalnızlık suya benzer
Gördüğünün ötesinde birbirlerinden ayrıdırlar
Aslında bireylerin oluşturduğu kalabalıkların içinde
Kendi adlarını bildikleri gibi yapayalnızdırlar
Hepsi bir yöne akar ama
Üşüyorum vakitsiz ve ansızın
Üşüyorum nicedir yarsızım
Üşüyorum bunu ben mi yaptım yoksa kader mi kararsızım
Üşüyorum ve farkındayım yapayalnızım...
Üşüyorum sanki kaf dağının başındaymışım gibi
Yine gidiyordu arkasına bakmadan
İçini döktü yine bıkıp usanmadan
Lakin belliydi hala dolmaktaydı içi
Acaba neydi bu garibin derdi...
Anlattıkça kat kat kabarıyordu yüreği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!