Zafer Destanı Şiiri - Abdullah Demirel

ZAFER DESTANI
I – ANADOLU YANIYOR

Anadolu yanıyordu,
ocaklar sönmüş, köyler boş,
yollarda kimsesiz çocuklar,
analarda yaş,
siperde toprakla boğuşuyor babalar…

Yıkılmış evlerin taşları bile
sanki ağlıyordu geceye.
Ama o taşların kalbinde
bir umut çarpıyordu sessizce.

II – BİR ADAM ÇIKTI

Bir adam çıktı Samsun kıyısından,
gözleri mavi, ufku sonsuz.
Bir çift şahin bakışı
karanlığa saplanan bir yıldız gibi.

O adam Mustafa Kemal’di.
Sözü millete kan,
çabası millete can,
öngörüsü geleceğin geçidiydi.

III – KOCATEPE’DE

Kocatepe’de durdu sabaha karşı,
şapkası alnında,
elleri arkasında bağlı.
Sanki dağlara soruyordu,
taşlara fısıldıyordu:
“Ya istiklal, ya ölüm!” diyordu.

Ve dağlar,
sus pus durarak
sanki O’nu bekliyordu.

IV – HALK VE ORDU

Çarıksız asker,
aç çocuk,
yaşlı ninenin duası,
bir tas yoğurt çobanın getirdiği…
Halk, orduya kan,
Ordu, halka can katıyordu.

Bir toplumun bütün nefesi
tek bir yürek oldu,
tek bir söz oldu:
gönüller “Özgürlük” le doldu

V – BÜYÜK TAARRUZ

26 Ağustos sabahı,
toprak titredi.
Süngüler yıldız gibi parladı,
şimşek gibi çaktı karanlıkta
Koşan atların nalları dörtnala.

Ve Mustafa Kemal dedi ki:
“Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz’dir, ileri!”

Gökyüzü açıldı,
taşlar yürüdü,
ve ölüm geri çekildi.

VI – DUMLUPINAR

Dumlupınar’da gök gürledi,
karanlık yarıldı,
umutlar yeniden yeşerdi.

Her mermi,
her süngü,
her adım
tarihe kazınan izlerdi.

Ve düşman kaçtı,
bir sel gibi,
sular gibi denize sürüklendi.

VII – ŞEHİTLERİN SESİ

Toprak kanla yoğruldu,
şehitler susturulmadı ama.
Her düşen asker,
yıldız olup ışık saçıyordu.

Her annenin gözyaşı,
geleceğin toprağına
özgürlük tohumu ekiyordu.

VIII – MUSTAFA KEMAL’İN SÖZÜ

Mustafa Kemal baktı halkına,
dedi ki:
“Zafer benim değildir,
zafer milletindir!”

Ve bu söz,
taşlara kazındı,
ırmaklarla aktı,
türkü oldu çocukların dudaklarında.

IX – 30 AĞUSTOS SABAHLARI

Şimdi her 30 Ağustos sabahı
güneş biraz daha gür doğar.
Bayraklar rüzgârla yarışır,
çocukların gözleri ışıldar.

Her evde umut,
her sokakta gurur,
her kalpte Mustafa Kemal var.

X – HAVADA ZAFER KOKUSU VAR

Ve hâlâ…
Havada zafer kokusu var.
Toprağın damarında,
göğün yıldızında,
her şehidin anısında,
her çocuğun düşünde.

Bitmeyecek,
tükenmeyecek,
hiç solmayacak kadar…
Çünkü ulus var,
vatan var
her gecenin şafağında
Mustafa Kemaller doğar!