Zafer Anıtı Şiiri - Altan Arısoy

Bir yol kavşağıydı ayrıldığımız yer
Elveda demiştin
Gitmiştin

Onca yıl geçti aradan
Onca yaşantı
Anılar akıp gitti
Sesler yüzler silindi
Değişti her şey

Şimdi zafer alanı diyorlar ayrıldığımız yere
Dört yönde yollar var çevresinde
Ağaçlar çiçekler çimenler direkler
Tam ortasında bir anıt
Bulvarı bekler

Sen aklıma düşünce
Nerde olsam değişmez
O eski kavşak canlanır gözümde
Bulvar yok insanlar yok binalar yok
Elveda diyorsun
Gidiyorsun

Birçok anlamı var anıtların
Yorumlar değişir
Ama iki öykü var ki
Birini sadece ustası bilir
Ötekini de
Anıtın kendisi

Zafer anıtına bakanlar
Bilmezler onun kederini
Ama o bilir her şeyi
Hâlâ kararlı ve ayakta
Öylece beklerken seni