O’na Sesleniş
Ne dağların çakalları korkutur beni
Ne de şehrin eşkiyası
Ne yaz günlerinin kurak sıcağı yakar beni
Ne de kış aylarının ayaz geceleri
Sipariş bir hüzün sızıyor penceremden
Gözlerinin karasına gömüyorum umutları
Yalnızlık cehennemleri süzüyor sinemden
Sesinin rengine boyuyorum bulutları
Vefasız bir sevda suluyorum göz yaşlarımla
Kurşuna hasret şimdi yüreğim
Çektiğim acı ölümden beter
Bitir bu ızdırabı gözbebeğim
Yalnız sevmediğini söyle yeter
Bir kez olsun yardım et bana
Mezarıma bir çiçek yeter
Hayatta birden fazla gül
koklamadım zaten
Bırakın
Öldükten sonra da öyle kalsın
Gelip başımda kimse ağlamasın
Dilek
Hayalin dalgalanıyor buğulu gözlerimde
Coşkusunu duyuyorum sevdalı gönüllerin
Binbir yürek çırpınıyor karanlık denizlerde
İçimi acıtıyor yalnızlığı fenerlerin
Fırtınaların bitkin sesi
Siyah kefeni sevdaların
Sen de döndün
Bende sözümüzden
Yalancıyız ikimizde
Ne kadar benziyoruz
Kendime müebbet verdim
Hapsettim senin gözlerine
Kalemime zincir vurdum
Aşkımızın son celsesinde
Dönüş yok karar verilmiştir
İsimsiz
Ufka demir attı, hayalinle güneş
Gözyaşlarımdır oluklardan dökülen
Canlanır bağrımda çürüyen leş
Bilmem ki nedir ümitleri öldüren
yürüdüğün yollarda yorgunum şimdi
ayak izlerinde sürgünüm şimdi
hasrete restini çekemez yıllar
çılgın bir nehirdim durgunum şimdi
gözümde o günlerin kırık dökük resmi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!