Tepesindeyim gokdelenimin...
Oturmusum kenarinda,
Ayaklarim salkim salkim, yerlere guler...
Iradem koptu birden icimden,
Ayaga kalkti, yoneldi bir adim one:
'Bana artik ihtiyacin yok'
Ve bir adim daha one,
Bosluga,
Sonsuzluga,
Yokluga,
Ayaklarim salkim salkim, irademin lesine guler...
Basari,
Mukemmel zafer,
Son,
Bas donmesi,
Bedenin gereksizligi,
Anlamsizligi,
Icimde kendi kaybolusum ve
Bitis...
Ayaga kalkmisim,
Iki adim one,
Ozgurluk,
Geride biraktigim armagan,
Dusus,
Ve son gordugum sey
Toprak,
Sonsuz yokluk,
Ozgurluk...
Kayıt Tarihi : 4.5.2009 23:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Mannaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/04/zafer-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!