Zade'de dostluk Şiiri - Hatice Nayır

Taksim'de ıslak bir gündü
Yalnızlığımız bizleri
Nevizade'nin Zade'sinde terk etti
Çekip gitti şerefsiz
Hiçbir şey de demedi
Bir ben kaldım masada
Bir de Mustafa
İncecik bir tül perdenin ardından
Fatoş'un ışığı girdi sonra
Sonra Tamer seslendi yüreğime dostluğuyla
Türkan yıllardır o masadaydı sanki
Ve 26 yıldır inatla "Hüseyin" dedi
Nilgün yüreğini koydu masaya
Bir ara o yüreği bize yağmurları getirdi
Kubilay sesiyle, sevgisiyle hem masada, hem onun gözlerindeydi
Selva geldi sonra sıcacık sessizliğiyle
Paris geldi, Eyfel geldi,
Fatima geldi, yüreğime yerleşti
Deniz, benim kader arkadaşım
O misafir sana da mı gelmişti?
Bir de baktım o davudi sesiyle şiirler okuyor Ali
Bir de baktım kesif bir gaz kokusuyla Validebağ'dan
sevgili Birsen çıkıp geldi
Sonra bitti her şey
Sonra
Evli evine,
Dertli derdine gitti
Sonra
Çıkıp geldi yalnızlığım
Bir ben kaldım masada
Bir de o...
Oysa Nevizade
dostlarla
ne kadar da güzeldi.