Zaafsın sen.. Şiiri - Zeynep Beşen

bir aşkın intihara sürükleniş biçimisin sen..
gülümsetmek den çok ağlatan,
yeşertmekten çok da soldurma zaafısın sen..

gözüm deki uykuyu özler oldum.
uykumu bile usandıransın sen.
şimdi ne ben uyuya biliyorum
ne uyku yanıma yanaşmak istiyor.

ne tat ne tuz
istemem kalsın artık.
istemem gelmez olasıca düşlerini.
al ve götür sende kalan beni..

ben katlanamıyorum kendime.
sen nasıl katlanasın değilmi..

dinmez baş ağrılarını da al.
sol koluma sapladığın acını
dişlerime sızan sızını
al ve götür sana benzeyen her şeyi işte..

insaf istemiyorum senden
nede bir merhamet
tek vuruş hakkın olsun giderken
arkasın da iz bırakma cesedimin.

bir göz yaşı bu kadar zor dökülür mü gözlerden
sen onuda yaşattın ya
en helalin den helal olsun sana
dediğim gibi arkanda aşkın tozunu dahi bırakma.

belki bir ihtimal nefes alırsam
çekmesin seni cigerlerim..

kırıp geçirdiğin bir yer olsun kalbim..
enkazına tükür geç
öyle arada bir