ben yüreğimin maskarasıyım
makarasıyım paha biçilmez hayatın
kâh karışıp kalabalığa
insan
kâh kapılıp iç güdülerime
hayvan
gömülüp
kör karanlığa
o korkunç sessizliğe
parçalıyorum iç sesimle ince ruhumu
en kaba yontularla
bağlayıp
yaralarımı görünmez zincirlerle
yakıcı parmaklıklara
kırbaçlıyorum sezgilerimi
insanlıktan alamadığım hıncımla
sövüyorum kendime
hiç korkmadan
kusuyorum evcil yanımı aydınlıklara
kınamadan
Kayıt Tarihi : 20.10.2009 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
nasıl terbiye ettiğimizle ilintili her şey /
:
bu yüzden öldürücüdür hikâyeler /
bu yüzden
ihbarsız vurgunlar yedik hepimiz.../.....'
('Öldürücü Hikâyeler'den bir bölüm...N.Erlaçin)
Anlamlı bir sorgulamaydı.
Hem içsel, hem toplumsal...
Sevdim bu şiiri...
Şiir, felsefi bir sorgulamanın , iç hesaplaşmanın kelime kurgularına yaslanmış..
tema oldukça bariz ve tek
aslında her şiirin bir ana teması vardır..ancak bu anatemadan kollar halinde ayrılan tedailerle zenginleşir şiir
mesela şöyle bir oyun oyayabilir şair kendi kendisiyle
melek ve insan oluş aralığında gidip gelişlerini bir veya bir kaç dizeyle anlatabilir..
Şiiri bu tema asıl kalmak suretiyle başka yan temalarla zenginleştirebilir diye düşündüm
Tanrı yardımcınız olsun ..Nice yeni ilhanlara diyorum efendim..
ne yapsam bilmiyorum
dizeleri geldi aklıma Selami ŞAHİN'in onunki de bir zaaftı herhalde tebrikler saygılar selamlar
TÜM YORUMLAR (3)