ZA-Günebakan Ezelim…. Şiiri - İsa Özyurt

Ezelimde Günebakan ezelim,
Güz gelende yaprak döker gazelim,
Görmedim dünyada senden güzelim,
Gelin hep beraber sende gezelim.

Dağlarını tarlasını dolandım,
Senelerdir hasretinle ben yandım,
Aklıma geldikçe hayırla andım,
Bu sevda beklide bitecek sandım.

Bitmedi ki her geçen gün hardadır,
Benim gönlüm yine ahu zardadır,
Sana hizmet eden vallah kardadır,
Seni kötüleyen şahıs ardadır.

Yolların mı kıvrım kıvrım uzanan,
Dertlerin mi gün geçtikçe azalan,
Bir gün olur sende olursun yalan,
Hoş hatıra kalsın geride kalan.

Deloğluyum hasretinle yanarım,
Gezer dağın taşın öyle kanarım,
Bazen şiir yazar öyle anarım,
Sıladan gurbete özlem sunarım.

Kayabaşın Kelkit inde balkonu,
Maden tepen ayrıca bir hal konu,
Ne olacak bu fabrikanın sonu,
Ne güzeldir Günebakan elleri,
Çalışmaktan iki büklüm belleri.

Üç camiinden azanların okunur,
Güzel okunursa cana dokunur,
Namaza durunca kalbimiz yunur,
Ne güzeldir Günebakan elleri,
Biraz kabacadır onun dilleri.

Dağlarında koyun kuzu otlattım,
Azda olsa köyümü hatırlattım,
Öte yüze vardım yan geldim yattım,
Ne güzeldir Günebakan yaylası,
Başka yerde var mı bilmem böylesi.

İsa derki nede olsa vatandır,
Ecdadımız mezarlıkta yatandır,
Kötü değil güzellikler katandır,
Ne güzeldir Günebakan elleri,
Konuştukça ne hoş olur dilleri