Z9-Günebakan Mezarlığı,, Şiiri - İsa Özyurt

Günebakan mezarlığın dolandım,
Ne atalar ne ecdatlar var orda,
Eskilerin ismin gördüm de andım,
Ne bir haber ne de selam var orda.

Selam verdim ehli gubur halkına,
Kur an ile başladım ben telkine,
Halleri ne acep şimdi gör ki ne,
Ne bir gelen nede kelam var orda.

Senelerdir niceleri göçmüşler,
Hepiside ayrı mekan seçmişler,
Dünyadaki serlerinden geçmişler,
Ne bir gören ne de bilen var orda,

Bir of çektim kelamıma başladım,
Mevtaların gönüllerin hoşla dım,
Ayrılırken selam ile çoşla dım,
Ne bir gülen ne de şölen var orda.

İki taş mı oldu dünyada yerin,
Belli olmuş dünyadaki kaderin,
Mezarın yufkamı yoksa ki derin,
Ne bir alan ne de veren var orda.

Toprak olmuş çürümüş ya bedenler,
Geri gelmez ahrete gidenler,
Cezasını çeker zulüm edenler,
Ne bir zalim ne de âlim var orda.

Sonsuzluğun kapısını açmışlar,
Hepiside bu dünyadan göçmüşler,
Ya cehennem ya da cennet seçmişler,
Ne bir diyen nede yiyen var orda.

Her birisi akrabayla yatıyor,
Duygu seli oluk oluk akıyor,
Sağ olanlar ibret ile bakıyor,
Ne bir yiyen ne de içen var orda.