Ayın ışığından şiirin,
Bir göz odada süzülerek geldi.
Açılır da
Duran karşında
Uçuşan tül perde,
O ipek savuran ince rüzgar hiç dinmez.
Valentine Monnier gibi tütsü, **
Pek hafif; sabahlara Merhaba!
‘2019: New York’un Düşüşünden Sonra’ pek yakındı *
Ve hala
Ertesini görebiliyorum
Ardından gelenin
Sağanakların, yoğun sağanakların.
Bir gün daha..
Adımı söyle.
Ben, sen,
BiZ
Ve insanoğlu.
Yaz Val;
Yaz, aç ve
Önemlisi hepsinden,
Burada ol…
Her zaman bahar.
-
Buradaki başlıktaki ‘Z’, nokta koyan anlamında düşündüm; iyi şeylere nihayetlendirmek için konulan bir nokta, iyi olur, sonuç alır/dı insan.
*Eski bir film
**bu filmde oynayan bi oyuncu
Kayıt Tarihi : 24.6.2010 03:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!