Z U R N A C ı Şiiri - Binali Kılıç

Adamın biri birgün kasetçi dükkânına,
Pür telaşla girerek, dedi ki bakın bana
Bana bir kaset verin, zurna sesi olmasın
Zurnanın zırt'ı bile kulağıma gelmesin

Adam tamam diyerek rafları karıştırdı
Bir kaset indirerek cihaza yerleştirdi
Tuşa dokunduğunda cihaz çaldı zurnayı
Durdur şunu diyerek müşteri bastı hayı

Tuşa basıldı ama müşteri çok sinirli
Yoksa sendemi duydun bu işin sonu kirli
Senin koyduğun kaset zurna çalar durmadan
Bilsen ben neler çektim bu namussuz zurnadan

Diğerinde bir merak, anlat diye tutturdu
Bir çay ikram ederek yanına oturttudu
Bu hikâye acıdır sorma dedi gardaşım
Ben meşhur bir zurnacı, davulcu arkadaşım

Ünümüz yurdu aştı gitti Amarika'ya
Başkan haber gönderdi, gelin diye buraya
Dünyalığımız tamam diye getirdik akla
Her masraf karşılandı gidiverdik uçakla

Görevliler hürmetle alıverdi divana
Davulcuya davulu, zurna verildi bana
Biz davul zurna çaldık, dinleyenler coştular
Çünkü meclistekiler zil zurna sarhoştular

Başkan bir emir verdi ''yüzlerini güldürün''
Herkesin cihazını dolar ile doldurun
Davulcu tıka basa doldurdu derisini
Zurna bir kaç doların almadı gerisini

İtiraz edemedim davulcunun payına
İngitere kralı çağırdı sarayına
Ordaki ödülünde aynı oldu ayarı
Onunki tıka basa, benimki kaldı yarı

Birde Mısır kralı duymazmı namımızı
Dedim belki bu defa parlar talih yıldızı
Aldık davul zurnayı biz başladık çalmaya
Asık suratlı kral başladı bağırmaya

Bu ne rezil ses dedi, bunları yakalayın
Herkesin cihazını kendine kakalayın
Davulcu oturtuldu davulun üzerine
Kim olsa isyan etmez şimdi benim yerime?

Kocaman bir zurnayla kalıverdim baş başa
Gerisini söylemek istemiyorum haşa
Soran bile olmadı yemezmisin, yermisin?
Aynı şey sana olsa zurnayı severmisin

İşte dedi bu yüzden zurnasız kaset dedim
Biraz olsun dinleyip rahatlamak istedim
Adam gözleri yaşlı çekip durdu donunu
Binali böyle yazdı hikâyenin sonunu.......07.09.2008