Ah ettim
Vah ettim
Doğmadan ömür tükettim
Bir tutam toprak
İki damla su
Bir avuç çamurdan ibarettim
Annemin rahminde
Hamur gibi yoğruldum
Et ve kemik diye
Ayağa doğruldum
Kudretin elinde
Cılız bir nefesten ibarettim
Önce süründüm
Tam emeklemeden
Yürür göründüm
Şimdi koşuyorum derken
Babamın ahretlik borcuna
Ödenmez bir kefarettim
Derdimi dökeyim derken
Sağır sıra dağlara
Konuştukça konuştum
Susmak büyük erdemmiş
Anladım ki
İki mısra şiirden ibarettim
Tam kırk yaşımda
Olduğumu zannettim
Aynanın buğusunda
Ölümün kıyısında
Sıratın korkusunda
Sahte bir gülüşten ibarettim
Kayıt Tarihi : 23.10.2024 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!