İçinden geçeni yansıtmıyorsun,
Ruhumu dondurdun ısıtmıyorsun,
Sesini yükselttin kısıtmıyorsun,
Seni anlamakta zorlanıyorum.
İşine geleni aldırıyorsun,
Hatıralarımı kaldırıyorsun,
Aile ferdime saldırıyorsun,
Seni anlamakta zorlanıyorum.
Çamaşır kirlendi aklayamadın,
Yatağı, yorganı toplayamadın,
Açmıyım,tokmuyum yoklayamadın? ,
Seni anlamakta zorlanıyorum.
Misafir kapımı çalamaz oldu,
Bahçede,saksıda çiçekler soldu,
Mutfakta karışık bulaşık doldu,
Seni anlamakta zorlanıyorum.
Zeki'yim desemde cahil sayarsın,
Hanenin sırrını dışa yayarsın,
Büccemi sömürür hergün soyarsın,
Seni anlamakta zorlanıyorum.
12- 1-2010
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 12.1.2010 21:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/12/z-o-r-l-a-n-i-s.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)