Zonguldak,
Kara kömürüne,
Oldum.
Kurban.
Eşin, yavrun
Seni.
Evde bekliyor.
Her an.
Şu,fani Dünyada.
Yaşamak.
Gerçek,ten yalan.
Madenci olarak,
Ölümün eşiğindesin.
Her, An.
Adın Abdullah.
Soyadın Yılmaz.
Yanında,
Maden arkadaşı.
Şaban Korkmaz.
İncir Harman.
Bu Zatlara.
Mezar oldu.
Diye, yaz
Bu yerde,
Bu yiğitlere,
Yakılan.
Ağıtlar, bile az.
Zonguldak, adı kara.
Zonguldak.
Artık yetim bırakma.
Hükümranlığını bırak.
Madenciye.
Kedersiz.
Aç kucak.
Parası bol.
Kadını, dul.
Şehitler ile.
Övünen.
Z O N G U L D A K
3. Mart. 1992.
Saygılar..
Şair 67
Kayıt Tarihi : 9.12.2007 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babam Madenci idi. Maden parası ile büyüdüm, okudum Bende emeği çoktur Unutamam, unutamam seni Kara Elmas Diyarı Zonguldak. Yüreğimdesin, bedenimdesin Beynimdesin, ekmeğimde, aşımda işimdesin Zonguldak Saygı ile
TÜM YORUMLAR (1)