Her devirde son kuşak tenkite muhataptı.
Her asırda insanlar elbet yanlışa saptı.
Lakin hangi çağda ahlak bu denli bitaptı?
Hangi zaman sefahet hakka dahi girdaptı?
Bir kuşak ki geliyor yarına kirlenerek,
Ancak ümit de kesme tohumdan vazgeçerek,
İncinin değeri düşmez pisliğe düşerek,
Yeşerecek o filiz hep hakkı işiterek.
'Dertsizlik desem inan, bu kuşağın tek derdi.'
Nice üstad yaşasa bize böyle söylerdi.
Onlar derdi nimet bilip muradına erdi,
Biz nimeti dert bilip muradı bulacağız...
Kayıt Tarihi : 27.2.2021 22:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Z(!)kuşağına ithafen...
![Muhammet Arduç](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/27/z-nesli.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!