z....KEDİ CENNETİNE Hoş Geldiniz... Şiir ...

Mücella Pakdemir
187

ŞİİR


43

TAKİPÇİ

Hayvansever olmamdaki en büyük pay, annemin hayvanlara karşı soğuk duruşudur. Çocuklarına kedilere ve köpeklere dokunmayı yasaklamıştı. Hatta yolda yürürken yanımızdan geçmelerine dahi izin vermezdi. Biz üç kız evlendikten uzun yıllar sonra, içimizde ukde kalmış duygularımıza yenilerek hayvan sevgisini yaşamaya başladık. Belki de annemizin yasağına tepki olarak ablamın köpekleri, kız kardeşimin kuşları, benim de kedilerim hayatımızı paylaştığımız minik dostlarımız oldu. Tabi annem hiçbirimizin evinde rahat edemiyordu önceleri ama sonra mecburen alıştı. Bir gün onu kedilerimden birini parmaklarının ucuyla korka korka severken yakalayınca çok sevinmiş, mutlu olmuştum.
İlk kedim Kıtte’yi, onbeş yıl önce evlat edindik. Tekir güzeli, iri gözlü, pembe burunlu şirin bir bebekti. Hayatımıza nasıl renk kattığını anlatamam. İki çocuğumla ben, Kıtte’mizi sevmek için paylaşamıyorduk. Boynuna renkli boncuklar takıyor, oynaması için sırayla ip oynatıyorduk. Yumuşak toplar evin her tarafında pisimizin patilerine hazır bekliyordu. İlk göz ağrımız Akça kızımızın yediği önünde yemediği ardındaydı. Kibirli hanım sadece küçük oğlum çağırdığı zaman yanına gider. Kendisinden sonra gelen hiçbir kediyle arkadaşlık etmedi. O kendisini mağrur tavırlarıyla daima bir numara olarak görmüştür.

Dört yıl önce felçli olarak komşum tarafından getirilen Balım ismini verdiğim kedinin, psikolojisi bozulmuş, kafası balon gibi şişmiş, ciğerleri, bağırsakları iltihap dolmuştu. Kulakları akıyor, nefes alma ve yemek yeme zorluğu çekiyordu. Yedi ay kadar süren bir tedaviden sonra iyileşti. Psikolojisi düzeldi. Tekrar sokağa bırakmaya kıyamadım. Evimizde ara sıra konser veren şarkıcı, bal renginde sarı, kadife tüylü bir kızımız daha olmuştu.

Balım eve geldikten bir yıl kadar sonra alışveriş için dışarı çıkmıştım. Yolda giderken, yavru bir kedi sesi duydum. Eski bir çeşmenin taşına yatmış acıyla miyavlayan sarı beyaz güzeller güzeli Alican’ımı gördüm. Çok minikti. Gözlerimin içine bakarak ısrarla beni çağıran yavrunun yanına gittim. Karnı patlamış ve bağırsakları dışarı çıkmıştı. Sağ kolu da kırılmıştı. Hemen Hayvan hastanesine götürüp ameliyat ettirdim.. Buz gibi soğuk, yaşama şansı oldukça düşük bir halde evimize getirirken göz yaşlarım sel gibi akıyordu. Çok şükür yaşama tutundu. Beni kendisine aşık eden Van- Laperm kırması yakışıklı bu oğlumuz böylelikle ailemize katıldı. Parmak boyu uzunluğunda ipeksi tüylü, kabarık kuyruklu, kehribar gözleriyle romantik bakışlı, son derece zeki olan Alican’ımı yapılan bir güzellik yarışmasına soktum ve birinci geldi. Aşkımdan istifade ederek bana her istediğini yaptırıyor. Bir miyavlatmadığı kaldı mübareğin.

Tamamını Oku
  • Selami Tıraşlar Elazığ
    Selami Tıraşlar Elazığ 15.05.2008 - 13:29

    İnsanların yasaklara karşı hep tepkisi olmuştur sizinde o yasakları delmek ıcın tepkınız ıcınızde buyuumuş ama yıne annenızı kutluyorum şimdilerde aklına bıle getırmemış kızlarım ben evlerine gitmeyim diyemi benım sevmediğim hayvanları besliyorlar kaaahhh düşünmemiş onada burdan uzun omurler dılıyor saygılarımı sunuyorum efendım

    selami

    Cevap Yaz
  • Mahmut Buldu
    Mahmut Buldu 15.05.2008 - 12:30

    [[Doğayı,hayvanı sevmeyen insanı sevemez]] duyarlı yüreğin kalemin var olsun tam puan asıldı panonuza tebrikler.

    Cevap Yaz
  • Sevilay Şahbaz
    Sevilay Şahbaz 15.05.2008 - 12:02

    MÜCELLA HANIM BÜYÜK BİR SEVGİ İKE YAZDIKLARINIZI ÇOK KEYİFLE OKUDUM İMRENMEDİM DESEM YALAN OLUR BENDE FATİHTE OTURURKEN İLK KEDİMİ ALMIŞTIM ÇOK AMA ÇOK GÜZEL BİR YAVRUYDU EVE GELİR GELMEZ ÇİŞİNİ YAPACAĞI YERİ BİLE KENDİ BELİRLEMİŞ ÇOK AKILLI BİR KEDİ İDİ BU MİNNOŞ BİR YIL BİZİMLE YAŞADI AMA ÇOK UFAKTAN ALINDIĞINDAN O TAMAMEN EV İÇİNDE GEÇEN BİR YIL DIŞARI İLE BÜTÜN BAĞLARINI KESMİŞTİ AŞIYA GÖTÜRDÜĞÜMDE FATİH CAMİNİN BAHÇESİNE BIRAKIRDIM YÜRÜMEYİ BİLE BİLMEZDİ...VETERİNEZ 4. KATTA YAZIK EDİYORSUNUZ DOĞASINA AYKIRI DEDİĞİNDE AKYAZIDA BAHÇELİ BİR EVE EVLAT VERDİM..ŞİMDİ YAZDIKLARINIZI OKUYUNCA MİNNOŞUMU ÇOK ÖZLEDİĞİMİ FARK ETTİM ...ALLAH RAZI OLSUN SİZDEN ÖYLE BÜYÜK BİR İYİLİK YAPIYORSUNUZ Kİ

    Cevap Yaz
  • Hüseyin Celep
    Hüseyin Celep 15.05.2008 - 12:00

    Ne kadar iyi böyle duygulara sahip olmak

    Tebrik ederim canı gönülden

    selamlarımla kardeş

    Cevap Yaz
  • Mehmet Çoban
    Mehmet Çoban 15.05.2008 - 11:56

    İnsan bu, sevgisini bir şekilde göstermeyi başarır. Sevgi engel tanımaz ki...

    Ancak bir açılım var, herkes aynı şeylerde sevgiyi bulmayabilir.

    Kimi, bazı şeylere soğukken,
    Kimi, başkalarının soğuk olduğu şeyleri çok sever.

    Bu konunun:

    Bir yanı yetişme biçimi,
    Bir yanı yaklaşım biçimi
    Bir yanı ise yaratılıştan gelen elektriklenmedir.

    Cevap Yaz
  • Sinan Karakaş
    Sinan Karakaş 15.05.2008 - 11:38

    YARADILANI HOŞGÖR YARADANDAN ÖTÜRÜ HER VARLIĞIN AYRI BİR HİKMETİ VARDIR VE HER VARLIĞIN SEVİLEBİLECEK BİR ÇOK ÖZELLİĞİ VARDIR.ESKİDEN HEPİMİZİN EVİNDE MUTLAKA KEDİ OLURDU NE DE GÜZEL OYNARDIK ŞİMDİLERDE EVLERDE KEDİ BULMAK MUCİZE KABİLİNDEN KUTLUYORUM SEVGİNİZİ SAYGI VE SELAMLARIMLA

    Cevap Yaz
  • Cevat Çeştepe
    Cevat Çeştepe 15.05.2008 - 10:34

    Sayın Mücella Pakdemir ;
    Duygularınızın ve bu güzel ve çok anlamlı yazınızın altındaki her heyecana katılıyor ve imzamıı atıyorum ....
    Evcil olarak nitelenen , ister köpek yada kedi ve isterse kuş ve diğerleri olsun bütün hayvanlarla sadece bir kez bile olsa (ama içinizdeki sevgi ve onlara yakınlık kapısını ardına kadar açarak) göz göze gelmek bile gerek her iki tarafında yeni bir dünyaya adım atması demektir . Öyleki içinde art düşüncenin , çıkarcılığın ve güvensizliğin yerini sevginin , güvenin aldığı bir yeni dünya .Bunu çok yakından biliyorum ..

    Kutluyorum güzel yüreğinizi ...
    Saygıyla ...

    Cevap Yaz
  • Orkun Işık
    Orkun Işık 15.05.2008 - 10:22

    Dünyayı müşterek olarak paylaştığımız canlılardan hayvanlara insanca bir yaklaşım!!

    Güzeldi.

    Cevap Yaz
  • Burcu Bir
    Burcu Bir 15.05.2008 - 10:22

    Ben şimdi neden ağladım? ...Bu aralar çok duygusal oldum galiba...benimde bir kedim vardı...minicikti daha yürüyemiyordu bile onu bulduğum da... bir sokak tekiri...Ah o benim kalbimin yeşil gözlü tekiri...sokakta başlayan hayatına benimle devam etti...ve 3 yıl sonra benim onu terkettiğimi sanarak beni terketti...belkide beni aramaya gitti :( ki sanırım bulamadı bezen ben de bulamıyorum kendimi...sabahları boydan boya yanımda uyurdu uyandıramazdım...bayılırdım çıkardığı hırıltıya...her şeyiyle annem ilgilenirdi ama sevgiyi sadece ben verirdim ona...bunu biliyordu :) bigün ayağı şişti ne olduğunu anlayamadım ve hemen veterinere götürdüm...ameliyat dedi dr bişey batmış ve içlere kadar ilerlemiş...iltahap kapmış...annemle dr kedimin başında ben dışarda...ne çok ağlamıştım...ayağındaki bandaja alışması uzun sürsede dayanıyordu...beni ısırmayan kedim her pansumanda beni mahvediyordu...ama ben de dayanıyordum...sonra o yorgunlukla kucağımda uyuyuşu...çok güzeldi herşey...bigün ablamların yanına gittim bir aylığına...önceleri balkondan yola bakarmış sonra bi gece eve gelmemiş...sonra bu ara sıra kaçamaklar devam etmiş ve ben eve dönmeden tamamen terketmiş beni...Mücella hanım...çok seviyorum kedileriiii iyi ki yazdınız...ve iyi ki böyle bir yüreğe sahipsiniz...sevgilerimle... (adı Cabbar...)

    Cevap Yaz
  • Ramazan Gökçe
    Ramazan Gökçe 15.05.2008 - 10:19

    mükemmel anlatım,tebrikler dost,hayvanları sevmiyen insanları sevemez,,

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 64 tane yorum bulunmakta