Nasıl bir acı
Nasıl dayanılmaz sancıydı
Ne ana dayandı
Ne bacı
Boğazlar tıkandı
Yürekler parçalandı
Sanki tüm dünya
Halepçe'ye karalar bağlamıştı
**
Zordur elbette
Göçmen kuşlar misali
Yerinden yurdundan olmak
Öyle yalın ayak
Sınırları zorlamak
Zordur topraklarında
Sanki mülteci gibi yaşamak
***
Analar
Figan feryat içinde
Kendine has dilleriyle
Havarlardan
Ağıtlar yaktılar şehitlerine
Babalar yere göge
Sığmayan öfkeleriyle
Çekildiler direniş mevzilerine
****
Selam söyleyin
Gökteki güvercine
Uçan kelebeğe
Kanadı kırık serçeye
Selam söyleyin arıya
Topraktaki karınca
Yas tutsunlar
Birlikte Halepçe analarıyla
*****
Küskündü gökyüzü
Parlamıyordu yıldızlarıyla
Isıtmıyordu
Güneş ışınlarıyla
Adeta gözyaşı döküyordu
Bulutlar yağmurlarıyla
Sanki hepsi
Yastaydı Halepçe analarıyla
******
Gelin
Haykıralım birlikte
Yazılmasın tarihe
Böylesine
Simsiyah bir leke
Yaşanmasın bir daha
Yaşanmasın bir yerde
Ne Hiroşima
Ne Nagasaki
Ne de Halepçe'de
Muzaffer Kalaba
Kayıt Tarihi : 7.2.2012 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
_____ Dost Atıflarıyla Şiirli Yorumlar _________ İnsanın olduğu her yerde şair var elbette,ama acılarda ama kıyımlarda ama hüzünlerde daha çok var ve olsun da istiyor insan...Çünkü bunca süprüntünün ve yozlaşmanın ve duyarsızlığın arasında insanı insancasına anlatan bir onlar var... İnsan dizelerinize dehşetli saygılarladır sayın şair... HER YERDE ÇOCUĞUN BEN Köpekler havlar gecenin karanlık vakitlerinde Ve aysız gecelerde çoğu Sonra bir ışık görünür Bir ses duyulur kulaklar yırtılarcasına Sonra silahlar ışıklar bağrışlar Köpekler susar Kan örter geceyi Neresi olduğunun ne önemi var Ha Vietnam ha Hiroşima ha Halepçe Korkmuyorum onlar bağırırken Köpekler susmasın anne _____________BÜLENT AYDINEL & 16 Mart 1988 yılında Saddam Hüseyin emriyle Kimyasal Ali lakabıyla tanınan Ali Hasan al-Majid al-Tikriti tarafından uçaklarla Halepçe kasabası'na kimyasal bombalar atıldı 5000 den fazla insan öldü 7000 den fazla insan yaralandı....... Anneler kucaklarında çocuklarıyla bir nefes alışta can verdiler.......Annelerin feryadını dile getirildi....
Muzaffer Kalaba Kardeşim,insanların birbiriyle olan ilişkilerini ihtiyaçlarımız içerisinde kötülüklerin iyilik gücüne dönüşmesini arzular.Bilir ki elin vurduğu acımaz, içten vuruşlar hem çok acıtır hemde yüreği yakar. 'ANNELER ' sembolü çok çok güzel ve tatlı anlatım. tam puan +ant Tebrik ederim. Ayrıca çok çok teşekkür ederim saygılarımla.
Yüreğine sağlık sevgili Muzaffer.
TÜM YORUMLAR (28)