Halepçeler olmadan Şiiri - Muzaffer Kalaba

Muzaffer Kalaba
93

ŞİİR


47

TAKİPÇİ

Halepçeler olmadan


Daha
Yaşamın baharında
Diyemeden
Yaşama merhaba
Güle oynaya
Şeker yiyemediler
Süt içemediler doyunca
Yatıyorlar orta yerde
Yatıyorlar öyle boysuzca

**

Kimi yeni doğmuş
Süt emiyordu kucaklarda
Kimisi
Üç beş karış boyunda
Kimisi de
Henüz okul çağında
Öyle mazlum
Öyle zavalı
Yumdular gözlerini hayata

***

Sözüm dünya çocuklarına
El ele
Omuz omuza
Barış zincirleri
Olsunlar halka halka
Bıkmadan
Usanmadan
Haykırsınlar bir ağızdan
Yeni Halepçeler olmadan

Muzaffer Kalaba
Kayıt Tarihi : 7.2.2012 23:18:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


16 Mart 1988 yılında Saddam Hüseyin emriyle Kimyasal Ali lakabıyla tanınan Ali Hasan al-Majid al-Tikriti tarafından uçaklarla Halepçe kasabası'na kimyasal bombalar atıldı 5000 den fazla insan öldü 7000 den fazla insan yaralandı....... Ölenlerin çoğu çocuktu..........Çocuklara atfen yazıldı....

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Ergin Bingöl
    Ergin Bingöl

    Güzel, anlamlı ve duyarlı bir şiirdi... Kaleminizi yürekten kutlar, esenlikler dilerim. Mutluluklar sizinle olsun.(10)

    Cevap Yaz
  • Hadiye Kaptan
    Hadiye Kaptan

    En çok ta çocuklar zarar görüyorlar bu durumlardan. Biz insanoğlu elimizi kana bulayıp kirlettik bize verilen dünyayı.

    Umutlu yarınlara...

    Sevgiyle kalın

    Cevap Yaz
  • Atila Yalçınkaya
    Atila Yalçınkaya

    Kıymetli şairimi ve güzel dizelerini yürekten kutlarım.Tebrik ve selamlarımla.

    Cevap Yaz
  • İsmail Tekin
    İsmail Tekin

    Çocuklarımız, yavrularımız
    yarınlarımız...
    Sessiz ve çaresiz,
    Ya savaşın göbeğinde,
    Ölüyorlar o küçücük bedenleriyle,
    Ya da, kalmışlar kalıplar içinde.
    Donmuş yer gök onlara.
    Görsen nasıl da sevdalılar güneşe,
    güneşin zaptı yakındır aslında…

    Kutluyorum duyarlı yüreğinizi, hoşça kalın.

    Cevap Yaz
  • Nimet Öner
    Nimet Öner

    Çocuklar deyince insan bir duraklıyor,türlü düşüncelere sürüklüyor ve sürükleniyor aniden.Merhamet, koruma, şefkat ve sevgi gibi insani duygular çepe çevre sarmalıyor insanı...Bir bebeğin gülüşü, dağ kadar büyük sıkıntıları bir anda insanın sırtından alıp atacak güçte...Ümit Yaşar OĞUZCAN ''bebeklerin ulusu yok, ''derken bütün dünya çocuklarına seslenmiş ayrım yapmadan...Dileğim 'hiç bir çocuk incinmesin'den yana, ama malesef en küçük bir tatsızlıkta bile en çok yara alan onlar oluyur.Halepçe yakın tarihin kara sayfası tıpkı Dersim ve buna benzer onlarca katliam gibi ve ölümün baş rolünde hep çocukar vardı.
    Sevgili Kalaba, değerli çalışmanızı okuduktan sonra derin bir iç çektim,sonra dışarı çıkıp kar kokusunu ciğerlerime çektim. Rüzgara karşı durup şiirinizin son bölümü yüksek sesle tekrarladım.Sözüm dünya çocuklarına el ele tutuşarak ''Dünyayı sevgi kurtaracak...'
    İçten kutluyorum kaleminizi.Selam ve sevgilerimle.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (53)

Muzaffer Kalaba