…..sadece yalnız ansız
zamansız
kalmak istiyorum
ve
zorlandım
belki
serçe ötüşleriyle kalkmaya çalıştım
yürüdüm
adım adım yoruldum
bu sessiz tuzaklardan
uzak durmak istedim
ayrıldım efsunlu masallardan
istemiyorum
sevmiyorum
bu geçimsiz günde
çoktan pes ettim
acıyı son tattım
sanki
anlıma yazılmıştı
bu bilmece
cözemedim
can pazarında
sıratın viyadüklerinde gezindim
zor bu ovaya yeşermek
zaten
zor olan kül olmuş
bu defa/bende yaktım
vurdum bu geceyi
bu büyüden koptum
son defa aynaya baktım
korktum karşımdakinden anladım
bu yıkılmış küllenen gözyaşlarımı
son defa unutmak istiyorum
iğrenç bilmeceyi bir kenara atmak
camlarda kesitlerini
birleştirmek değil
şu an sadece
başımı bir yastığa koymak
ve doya doya….
evet
evet masallardan ayrıldım
ve bu son yıkılışım
sazı, türküyü attım
filim gibi
ömür boyu ayrıldım
aldandım
üzüldüm
ben şarkılarda gömülmüş yalnızlığın ta kendisiyim..
….aysız…
kara zifiri bır gecede...
çektim gittim...
....gittim uzaklara…
22-07-2004
Kayıt Tarihi : 30.3.2007 12:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!